آیت الله جوادی آملی، از مراجع عظام و مفسر قرآن کریم، در جلسه درس فقه خود با تأکید بر اینکه در مسئله آبرو، انسان امین الله است، بیان داشتند: گاهی انسان برای حفظ اسلام ممکن است مورد تهمت یا اهانت قرار گیرد، اما این موارد نه تنها جایز بلکه مورد ترغیب نیز قرار گرفته است؛ اما آنجا که اقدام فرد موجب آبروریزی میشود، چنین کاری ممنوع است، زیرا انسان در این بخش «امینالله» است و مالک نیست.
به گزارش توسعه گستر از شفقنا، ایشان در تبیین این نکته به روایت نورانی نقلشده در کتاب کافی اشاره کردند و بیان داشتند: «إِنَّ اللَّهَ عَزَّ وَجَلَّ فَوَّضَ إِلَی الْمُؤْمِنِ أُمُورَهُ کُلَّهَا وَ لَمْ یُفَوِّضْ إِلَیْهِ أَنْ یُذِلَّ نَفْسَه»؛ مؤمن حق ندارد کاری انجام دهد یا یک معاملهای و یا پیمانی ببندد که موجب ذلت و آبروریزی برای خود یا جامعه و کشور شود!
ایشان افزودند: گاهی انسان در امر مباحی ممکن است اگر مشکلی را حل بکند، تهمتی هم بشنود، اما زمانی کاری انجام میدهد که به آبروی یک کشور یا ملت لطمه میزند؛ در اینجا دیگر اختیار با فرد نیست. چه مسئول مملکت باشد که آبروی مردم امانت در دست او است، و چه فرد عادی؛ از جایی به بعد انسان مالک نیست و امین خداوند است.
ایشان با تأکید بر اینکه آبروی ملت و کشور در حکم امانت الهی است، هشدار دادند: اگر مسئولی کاری انجام دهد که حیثیت ملت، مملکت یا سرزمین آسیب ببیند، «در امانت خدا خیانت کرده است»، نه اینکه فقط ظلمی به مردم کرده باشد؛ زیرا حتی خود مردم نیز حق ندارند خود را ذلیل کنند.
ایشان در پایان خاطرنشان کردند: پیمانها و تصمیمهایی که به آبروی جامعه، محله یا افراد آسیب میزند، در اختیار فرد نیست، مگر کسی حق دارد خودش را ذلیل کند و بگوید من پیمانی را امضاء میکنم هر چه شد، شد! آبروی ملت دست مسئولین امانت است، مؤمن حق ندارد اقدامی کند که موجب هتک حرمت خویش یا جامعه شود.
