بر اساس آمار سال ۲۰۲۳، تقریبا ۱۴ درصد از جمعیت آمریکا در خارج از این کشور متولد شدهاند. در اینفوگرافی این گزارش، بزرگترین گروههای مهاجران در آمریکا بر اساس ملیت بررسی شده و ۱۰ کشور برتر از هر منطقه جهان معرفی میشوند.
به گزارش توسعه گستر از تجارت نیوز، تا سال ۲۰۲۳، جمعیت کل افرادی که خارج از آمریکا متولد شده بودند به ۴۷٫۸ میلیون نفر رسید. مکزیک با فاصله بسیار زیاد، بزرگترین مبدا مهاجران است و پس از آن، کشورهای هند، چین و فیلیپین در رتبههای بعدی قرار دارند.
ایالات متحده همواره مقصدی محبوب برای مهاجرانی بوده که به دنبال فرصتهای بهتر هستند. بر اساس آمار، تقریبا ۱۴ درصد از جمعیت آمریکا در سال ۲۰۲۳ در خارج از این کشور متولد شدهاند.
در اینفوگرافی زیر، بزرگترین گروههای مهاجر در آمریکا بر اساس ملیت بررسی شده و ۱۰ کشور برتر از هر منطقه جهان معرفی میشوند. قابل توجه است که این تحلیل فقط مهاجران قانونی را شامل میشود.
این دادهها از موسسه سیاستگذاری مهاجرت (MPI) استخراج شدهاند و تعداد ساکنان متولد خارج از ایالات متحده را بر اساس کشور مبدا در سال ۲۰۲۳ نشان میدهند.
قاره آمریکا: ۲۵٫۳ میلیون مهاجر
مکزیک با نزدیک به ۱۱ میلیون نفر، بیشترین تعداد مهاجران به ایالات متحده را دارد. روابط تاریخی، نزدیکی جغرافیایی و مسیرهای مهاجرتی مشخص و تثبیتشده از عوامل اصلی این وضعیت هستند.
چندین کشور دیگر آمریکای لاتین نیز جایگاه بالایی در مهاجرت به ایالات متحده دارند؛ از جمله السالوادور، کوبا و جمهوری دومینیکن.
آسیا و اقیانوسیه: ۱۴٫۹ میلیون مهاجر
پس از قاره آمریکا، منطقه آسیا و اقیانوسیه دومین منبع بزرگ مهاجران در ایالات متحده است.
پس از مکزیک، هند با ۲٫۹ میلیون نفر جایگاه دوم را دارد. چین با ۲٫۲ میلیون نفر و فیلیپین با ۲٫۰۵ میلیون نفر نیز در بین پنج مبدا برتر مهاجرت به آمریکا قرار دارند.
همچنین در سال ۲۰۲۴، دانشجویان هندی تقریبا ۳۰ درصد از کل دانشجویان بینالمللی در آمریکا را تشکیل میدادند.
اروپا: ۴٫۸ میلیون مهاجر
اروپا که زمانی مبدا اصلی مهاجران به آمریکا بود، اکنون سهم کمتری در مهاجرت به این کشور دارد. با این حال، مجموع مهاجران اروپایی همچنان قابل توجه است، هرچند در میان کشورهای متعدد پراکنده شدهاند.
آفریقا: ۲٫۸ میلیون مهاجر
آفریقا کمترین سهم را در میان مهاجران ساکن ایالات متحده دارد.
طبق دادههای تاریخی MPI، تعداد ساکنان دائمی جدید از آفریقا به طور سالانه بهتدریج و ناپایدار رشد کرده است. این روند احتمالا ناشی از روابط نزدیکتر آفریقا و چین است که بر مسیرهای مهاجرتی اثر گذاشته است.