به گزارش پایگاه خبری توسعه گستر؛ در جهان امروز، بهره گیری از ظرفیت های انسانی مهم ترین عامل توسعه به شمار می رود و جامعه ای موفق تر است که بتواند از تمامی توانایی های موجود در خود استفاده کند. در این میان، زنان به عنوان نیمی از جمعیت کشور، سرمایه ای بزرگ و تاثیرگذار محسوب می شوند که نقش آفرینی آنان در مسئولیت های کلیدی می تواند تحولی عمیق در روند پیشرفت ایجاد کند. تاریخ معاصر ایران نشان داده است که زنان همواره در بزنگاه های مهم اجتماعی و فرهنگی حضوری چشمگیر داشته اند، از فعالیت های علمی و آموزشی گرفته تا نقش های ایفا شده در عرصه های مدیریتی و اقتصادی. افزایش سطح تحصیلات و ورود گسترده زنان به دانشگاه ها در دهه های اخیر، فرصتی فراهم آورده است تا این قشر بیش از گذشته توانایی های خود را در حوزه های مدیریتی و تصمیم گیری به نمایش بگذارند.
اهمیت حضور زنان در جایگاه های کلیدی را می توان در چند بعد بررسی کرد. نخست آنکه، نادیده گرفتن نیمی از جمعیت کشور به معنای هدر دادن سرمایه ای عظیم است که می تواند نقشی مستقیم در توسعه ایفا کند. دوم آنکه، زنان با زاویه نگاه متفاوت و مکمل خود، راه حل هایی تازه برای مسائل پیچیده ارائه می دهند و این نگاه متفاوت در بسیاری از مواقع سبب ایجاد نوآوری و افزایش کارآمدی می شود. علاوه بر این، مشارکت فعال زنان در سطوح بالا باعث افزایش اعتماد اجتماعی می شود؛ جامعه ای که می بیند شایستگی فارغ از جنسیت ملاک انتخاب و ارتقا است، به عدالت اجتماعی امیدوارتر خواهد شد.
با وجود این ظرفیت ها، حضور زنان در مسئولیت های مهم همچنان با موانع و چالش هایی روبه رو است. نگاه های کلیشه ای به نقش زن در خانواده و جامعه، فرصت های نابرابر در مسیر ارتقای شغلی، و دشواری های مربوط به ایجاد توازن میان وظایف خانوادگی و مسئولیت های کاری، از جمله موانعی هستند که سرعت پیشرفت را کاهش می دهند. با این حال، تجربه زنان موفق در عرصه های مختلف کشور نشان داده است که توانمندی، پشتکار و تعهد، جنسیت نمی شناسد و هر فرد شایسته ای می تواند در جایگاه تصمیم گیری اثرگذار باشد.
برای بهره گیری بهتر از این ظرفیت عظیم، گام هایی همچون فراهم کردن فرصت های برابر در انتخاب و ارتقا، سرمایه گذاری در آموزش های مدیریتی و تخصصی برای زنان، تغییر نگرش های عمومی از طریق فرهنگ سازی رسانه ای و همچنین فراهم ساختن شرایطی برای ایجاد توازن بهتر میان کار و زندگی ضروری به نظر می رسد. اگر جامعه ای بتواند این موانع را برطرف کند، حضور زنان در سمت های کلیدی نه تنها یک انتخاب اجتماعی، بلکه ضرورتی برای توسعه پایدار خواهد بود.
زنان ایرانی با پشتوانه تاریخی و فرهنگی غنی خود بارها نشان داده اند که می توانند در سخت ترین شرایط مسئولیت پذیر باشند و نقشی سازنده ایفا کنند. امروز بیش از هر زمان دیگری فرصت آن فراهم است تا این سرمایه انسانی مورد توجه قرار گیرد و از توانمندی آنان برای ساختن آینده ای روشن تر استفاده شود. بی تردید، ایران فردا به حضور و نقش آفرینی زنان در جایگاه های کلیدی بیش از امروز نیاز خواهد داشت و بهره گیری از این ظرفیت می تواند موتور محرک توسعه کشور باشد.
